Αναζητείται Κοινός Νους

Συχνάκις συναντούμε το εξής οξύμωρο και τραγελαφικό: αφού ψηφίσαντες προηγουμένως και έχοντες αναδείξει άρχοντες σε διάφορες βαθμίδες, 'ανακαλύπτουμε', ως μωροί και ανόητοι, ότι πολλοί εκ των αρχόντων ενεργούν ανθελληνικώς. Ουχί σπανίως ακούγονται αναθεματισμοί κατά των ανθελλήνων αρχόντων, διότι έχουν ενεργήσει κατά του έθνους και της κοινωνίας ασκούντες την εξουσία, την οποίαν τους έχομε εξουσιοδοτήσει να κατέχουν. Εκ των υστέρων 'ανακαλύπτουμε' ότι οι 'αναθεματισμένοι' δεν έχουν ελληνική καταγωγή, δεν έχουν ελληνική συνείδηση και ταυτότητα και ως θρηνούσες χήρες αποκρύπτουμε την ευθύνη μας. Δεν έχουμε όμως ζητήσει να γνωρίζουμε για την ελληνικότητα και ηθικότητα των υποψηφίων αρχόντων πριν τους εκλέξουμε.
Φυσικά δεν σκεπτόμαστε αυτά τα "ασήμαντα" γνωρίσματα πριν να εκλέξουμε, διότι ο υποψήφιος έχει προηγουμένως υποσχεθεί την προσωπική μας βόλεψη. Τι τον νοιάζει αυτόν αν στην προσωπική βόλεψη του καθενός καταστρέφεται η κοινωνία, αφού ούτως ή άλλως, ως μη Έλλην, ανθελληνικώς θα ενεργούσε! Έρχονται πολλοί να κατακρίνουν τον Μπουτάρη λ.χ. ως μη Έλληνα στην συνείδηση, αλλά αφού πρώτα τον έχουν εκλέξει δήμαρχο και για μια τετραετία θα είναι αφέντης και δικτάτορας της πόλεως και με τέτοια εξουσία ανά χείρας μπορεί να χτίσει δέκα τζαμιά στο κέντρο της πόλεως. Γιατί δεν ζητήσαμε να μάθουμε την καταγωγή και συνείδηση του ανδρός πριν τις εκλογές;

Επειδή εντός του νέου Ελληνικού κρατιδίου υπάρχουν πάμπολλοι μη Έλληνες στην καταγωγή και συνείδηση, αλλά στο όνομα της δημοκρατίας και ισοπεδοκρατίας θεωρούνται Έλληνες πολίτες με δικαιώματα εκλέγειν και εκλέγεσθαι, είναι προφανές ότι μερικοί εξ αυτών θα είναι εξ αρχής ανθέλληνες. Κι εδώ έρχεται η μωρία εν τη μεγαλωσύνη αυτής. Περιμένουμε και προσδοκούμε ότι αυτοί οι κύριοι θα αγαπούν την Ελλάδα, θα έχουν ελληνική συνείδηση, και θα ενεργούν πάντοτε επ' ωφελεία της κοινωνίας και του έθνους. Όταν βλέπουμε έκπληκτοι το αντίθετο, δεν ψάχνουμε να βρούμε τα αληθή αίτια, αλλά κατηγορούμε την Ελλάδα και τους Έλληνες, εμάς, ως φορείς ανθελληνισμού, ως κοινωνικούς αλήτες. Βέβαια δεν έχουμε το θάρρος και την τόλμη να θεωρήσουμε εαυτούς μωρούς και ανοήτους, που δεν έχουμε θεσπίσει όργανα και κριτήρια "ελληνικότητας" και "ηθικότητας" των υποψηφίων αρχόντων, πριν ακόμη εγκριθούν να είναι υποψήφιοι. Είναι δε αναμενόμενο ότι η κατηγορία των μη Ελλήνων τη συνειδήσει να επικαλούνται δημοκρατικά δικαιώματα και να κατηγορούν για πολιτική διάκριση. Αλλά το πράγμα είναι φανερόν πλέον, ή αυτοί ή η κοινωνία και η Ελλάδα. Και, να πάψουμε να κλαίμε ως μωροί και ανόητοι, γιατί αυτά είναι γνωρίσματα υποτελών λαών και ουχί ελευθέρων.

Τρύφων Ολύμπιος