ἀπορίομες τί χρὴ δρᾶν…

Θυμάμαι ενα παράδειγμα της Λακωνικής φιλοσοφιας που διδασκόταν στα σχολεία. Αναφέρεται στην ήττα των Σπαρτιατών στη ναυμαχία της Κυζίκου το 410 π.Χ. κατα τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου.


…Ἔρρει τὰ κᾶλα.


Μίνδαρος ἀπεσσύα.


πεινῶντι τὤνδρες.


ἀπορίομες τί χρὴ δρᾶν…

Συλλογίζομαι ότι σε αυτή τη φράση κρύβεται όλη η ελληνική πραγματικότητα γυμνή, απαλλαγμένη απο κάθε ένδυση επιστημονικής μελέτης του ελληνικού φαινμένου.

«….Τα πάντα καταστράφηκαν.

Η πολιτική ηγεσία ειναι νεκρή.

Ο κόσμος πεινάει.

Τι πρέπει να κάνουμε…»

Αυτή τη δύσκολη ώρα, όπου η Ελλάς βρίσκεται στο κολοφώνα της παρακμής της είναι ωφέλιμο να αναρωτιόμαστε…Τις πταίει; Αναλωνόμαστε στη μελέτη της πολιτικής φαυλοκρατίας και αγνοούμε την λαική φαυλότητα.

Ένα δημοκρατικό πολίτευμα δεν μπορεί να κινδυνεύει απο κανέναν άλλο παρα μόνο απο τον ίδιο του τον λαό. Όταν ο λαός που αποτελεί τη καύσιμη ύλη ενος δημοκρατικού πολιτεύματος, απαξιώνει με τις πράξεις του την δημοκρατία τότε οδηγούμεθα με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη αποζύμωση κάθε έννοιας λαικής κυριαρχίας.

Η δημοκρατία είναι ιδανικό αλλά επικίνδυνο πολίτευμα δίοτι στηρίζεται στις ποσότητες και όχι στις ποιότητες. Για να λειτουργήσει ευεργετικά για ένα λαό, πρέπει το αίσθημα κοινωνικής και εθνικής συνειδήσης να είναι ανεπτυγμένο στο μεγαλύτερο ποσοστό εάν όχι σε όλο τον πληθυσμό.

Μη ψάχνουμε λοιπόν να βρούμε τι φταίει. Για κάθε Λεωνίδα που γεννιέται στην Ελλάδα θα γεννιέται και ένας Εφιάλτης. Μην αναζητούμε τα αίτια της διαφθοράς. Η διαφθορά στην Ελλάδα είναι τοσο παλαιά όσο και η ιστορία της.

Τι πρέπει να κανουμε;

Αυτό πρέπει να σκεφτόμαστε. Πρέπει να πάψουμε να λειτουργούμε ως άτομα αλλά ως ‘Ελληνες. Πρέπει να αποκαταστήσουμε τη δημοκρατία μας εμείς οι ίδιοι. Δεν υπάρχει καπιταλισμός, σοσιαλισμός και κουμουνισμός υπάρχει Ελλάδα.

ΕΛΛΑΣ = ΣΕΛ-ΛΑΔ = ο τόπος του φωτός

Αυτός ο τόπος γέννησε φώς και εμείς επιμένουμε να ζούμε στον σκοταδισμό της διχόνοιας. Δεν υπάρχει πράσινο, μπλέ και κόκκινο σε αυτη τη χώρα. Υπαρχει το καράβι, η ελιά και το αμπέλι. Δεν κινδυνεύουμε απο εξωτερικούς εχθρούς αλλά απο τον ίδιο μας τον εαυτό. Ας μάθουμε επιτέλους να ζούμε ενωμένοι.

«…Τα έθνη δεν μετριώνται με τα στρέμματα, μετριώνται με τη ψυχή τους….»

Πέρσες θα ρθούν πολλοί να μας κατακτήσουν αλλα πάντα θα βρίσκουν μπροστα τους τις δικές μας Θερμοπύλες. Δεν μπορει να κατακτήσει ο πολιτισμός της Coca Cola, των Reality και των McDonalds τον πολιτισμό του Σωκράτη, του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Οσο και να μας τον επιβάλλουν, ο σπόρος αυτός δεν χάνεται. Θα έρθει στιγμή που θα φυτρώσει πάλι.

Το καράβι της Ελλάδος δεν χρειάζεται να αναζητήσει νέο καπετάνιο. Χρειάζεται έναν καλό ναυπηγό. Αυτη τη στιγμη η Ελλάδα είναι λαβωμένη απο τις συμπληγάδες πέτρες της παγκοσμιοποίησης και τις διχόνοιας της. Χρειάζεται ρυμούλκιση και επιδιόρθωση. Να αποκατασταθούν τα σάπια τμήματα της με νέα γερά. Ωστε μετά να παραδωθεί στον νόμιμο καπετάνιο της. Στον ελληνικο λαο.

Ο λαός κυβερνάει το καράβι της Ελλάδος. Ο λαός επιλέγει το πληρωμα του.

Τελικα, τι πρέπει να κάνουμε;

Να γίνουμε άξιοι καπετάνιοι.

ΠΗΓΗ